Omschrijving Vall Llach
Zanger en wijnproducent.
Geschiedenis Vall Llach
Vall Llach werd gecreëerd begin jaren 90 door Lluis Llach en Enric Costa. Lluis Llach is Catalunya’s meest bekende chansonnier; Enric Costa was notaris en ze kochten samen de wijngaarden. De twee wilden terug naar hun roots en besloten om oude wijngaarden, verspreid over Porrera en Torroja, terug te recupereren. Deze vieilles vignes, vaak kleine stukjes wijngaard op steile hellingen, worden 'trossos' genoemd. Het is altijd Garnatxa of Carinyena die staan aangeplant. Het was een monnikenwerk om deze 'trossos' terug te herstellen en te doen herleven, maar in 1998 konden ze hun eerste wijnen vinifiëren en eind 2000 aan het publiek voorstellen. Lluis en Enric renoveerden ook een ander prachtig huis, Cal Baldrich, op 200 meter van La Final, waar de kelder voor élevage is geïnstalleerd. Na hun topwijnen "Vall llach" en "Mas de la Rosa", die alleen afkomstig zijn van de eigen trossos, maken ze ook hun "Idus", gemaakt van druiven van de trossos van andere eigenaren. Van de jonge wijnstokken maken ze hun "Embruix" (spreuk of charme in het Spaans). De witte wijn, "Aigua Llum", wordt gemaakt van Viognier en Garnacha blanca-druiven, geplant in één van de hoogste wijngaarden in Porrera. Alle wijngaarden worden biologisch-dynamisch bewerkt, met het grootste respect voor het ecosysteem en de lokale fauna en flora.
Varieteiten
De 'trossos' of kleine wijngaarden op hellingen zijn het voornaamste kapitaal van dit domein. In hun topwijnen blijken vooral die met Carinyena van groot belang te zijn; zowel de Idus als de Vall llach bestaan hoofdzakelijk uit Carinyena.
In totaal bezitten ze 49 ha in eigendom, waarvan 16 ha Carinyena, 10 ha Garnatxa, 8 ha Syrah, 8 ha Cabernet Sauvignon en 6 ha Merlot in rood; 0,5 ha Viognier, 0,5 ha Garnatxa blanca en 0,5 ha Macabeu in wit.
Daarnaast zijn er de 'trossos' van andere wijnboeren die aangekocht worden. Ook hier betreft het enkel Carinyena en wat Garnatxa.
Terroir
In totaal zijn er 16 wijngaarden, met een grote verscheidenheid van expositie: noordkant, zuidkant, oost- en westkant. De 'trossos' liggen bovendien altijd op stevige hellingen, waarvan sommige een steile hellingsgraad van 60% bezitten. Alle zijn gelegen op een hoogte tussen 350 en 500 m.
Het terroir is natuurlijk llicorella, of de typische leisteen die we in Priorat vinden. De ouderdom van de stokken en het gebrek aan organisch materiaal in de bodem zorgt voor zeer lage opbrengsten van nauwelijks 180 tot 300 gram per wijnstok. De nieuwe stokken geven tot 500 gram per stok.
Het klimaat is mediterraan, maar met verfrissing door de nabijheid van de zee en de grote hoogte van sommige wijngaarden. In de winter is het koud en tijdens de nachten kan het sterk afkoelen.
Vinificatie
De druiven kunnen in dit soort van wijngaarden natuurlijk enkel manueel geoogst worden. Afhankelijk van de wijngaard en de ligging is dat van midden september tot begin november. Elke wijngaard of 'tros' wordt afzonderlijk gevinifieerd in zeer kleine cuves. Op die manier zijn er tot 80 verschillende vinificaties tijdens één oogst.
Koude maceratie. Zowel gisting als malolactische gisting gedeeltelijk op inox cuves en gedeeltelijk op barriques. De gisting verloopt enkel met autochtone gisten. De élevage vindt plaats in Franse eiken vaten van 225, 300 en 500 liter.